نوار پزشکی کاربردهای زیادی در زندگی ما دارد زمانی که آسیب زیادی می بینیم می توانیم از آن استفاده کنیم. امروز در مورد نحوه برخورد با آن در صورت چسبیدن محکم به پوست صحبت خواهیم کرد؟ ابتدا نوار را با الکل یا ید کمپلکس خیس می کنیم و سپس به آرامی آن را جدا می کنیم. در صورت تماس مستقیم با زخم پوست، برای جلوگیری از خونریزی از زخم، آن را به زور پاره نکنید. به طور کلی، نوار پزشکی برای مدت طولانی، معمولا بیش از یک روز نمی چسبد. مدت زمان زیاد می تواند به راحتی منجر به حساسیت پوستی شود و در عین حال باعث چسبندگی بیش از حد آن، جدا کردن آن سخت و تماس مستقیم با پوست می شود. سعی کنید نوار پارچه ای را انتخاب کنید که نفوذ پذیری هوا بهتری دارد.
از نظر درمان و استفاده از فتق ناف، بیشتر آنها به دلیل بزرگ شدن مادرزادی ناف، رشد ضعیف بسته شدن ناف، پاره شدن نادرست بند ناف هنگام زایمان و دمیدن به شکم ایجاد می شود. با ورود ناف به فتق زیر جلدی، انجام عمل جراحی ضروری است. در حال حاضر، صنعت خوک به طور کلی روش عمل پس از شیر گرفتن را اتخاذ می کند که برای خوک ها نسبتاً مضر است و کارکرد آن آسان نیست. روش تثبیت نواری، این روش برای اخته 3-5 روز پس از زایمان مناسب است. ابتدا بیضه ها را اخته می کنند و سپس روده های در معرض دید را با دسته چاقوی جراحی به داخل حفره شکم می اندازند و دو تکه نوار طبی به عرض 3 سانتی متر از ران تا باسن تهیه می کنند. پس از یک دایره چسبیدن، از یک تکه نوار در امتداد شکم نزدیک ران تا پشت استفاده کنید و آن را به صورت دایره ای بچسبانید. به هدف محکم چسبیدن برای جلوگیری از نشت روده ها توجه کنید. به طور کلی، ناف در حدود 10 روز بسته می شود و رشد می کند.
اگر به دلیل حساسیت به نوار طبی است، باید استفاده از نوار طبی را قطع کنید و به تدریج بهبود می یابد. معمولاً باید توجه داشته باشید که نوار را برای مدت طولانی نچسبانید. آن را روی محلی که اریتم به پوست آسیب می رساند نچسبانید. برای جلوگیری از تماس نوار با پوست از بانداژ استفاده کنید. بسیاری از افراد به نوار پزشکی حساسیت دارند. پس از چسباندن نوار، لکه های قرمز رنگ با مرزهای واضح روی پوست موضعی ایجاد می شود. در موارد شدید، لکه های متورم روی سطح ظاهر می شود. پاپول، تاول یا حتی فرسایش و ترشح وجود خواهد داشت. این وضعیت، درماتیت تماسی نامیده می شود.
نوار پزشکی را می توان به صورت خارجی با محلول اسید بوریک یا محلول نمک فیزیولوژیکی در طول دوره ترشح استفاده کرد و کمپرس مرطوب موضعی، دو بار در روز، بثورات به تدریج خشک و همگرا می شوند. درمان شود. هنگامی که بثورات تمایل به پایداری یا مزمن شدن دارد، می توان آن را به پماد هورمونی مانند پماد هیدروکورتیزون یا پماد فلومتازون مرکب و غیره تغییر داد. در موارد شدید می توان همزمان از آنتی هیستامین های خوراکی مانند قرص ستیریزین استفاده کرد. ، قرص لوراتادین و غیره. درمان ضد التهابی و ضد حساسیت با قرص پردنیزون خوراکی در صورت لزوم. بیماران باید در آینده از استفاده از نوارهای پزشکی با مواد مشابه یا مشابه خودداری کنند، زیرا آلرژی به نوار به راحتی می تواند باعث واکنش های موضعی پوستی شود و احتمالاً در دوره آلرژی با خارش شدید همراه است. بیماران باید از خاراندن و آب گرم موضعی خودداری کنند. , اسکراب با صابون، خشک و تمیز نگه داشتن پوست.